Monthly Archives: Октябрь 2014
Վահան Տերյան
Նորից անձրև, մշուշ, ամպ,
Թախիծ անհուն, տխրանք հեզ,
Աշուն, քեզ ի՞նչ քնքշությամբ,
Ի՞նչ խոսքերով երգեմ քեզ…
Ցանկանում եմ……
Ես ցանկանում եմ , որ եթե ինչ-որ սխալ գործեմ,ինձ լսեն առանց դատապարտելու:
Ես ցանկանում եմ,որ եթե սխալ գործեմ, ինձ խորհուրդ տան:
Ես ցանկանում եմ, որ ինձ օգնեն` առանց իմ փոխարեն լուծելու:
Ես ցանկանում եմ, որ ինձ խնամեն առանց նվաստացնելու:
Ես ցանկանում եմ , որ ինձ նայեն առանց ինձնից ինչ-որ բան կորզելու:
Ես ցանկանում եմ, որ ինձ սիրեն, բայց չսահմանափակեն ինձ ամեն ինչից:
Ես ցանկանում եմ, որ ինձ սիրեն, բայց չսահմանափակեն ամեն ինչից:
Ես ցանկանում եմ, որ ինձ ոգեշնչեն, բայց չստիպեն:
Ես ցանկանում եմ, որ ինձ օգնեն, բայց իմ փոխարեն չպատասխանեն:
Ես ցանկանում եմ, որ ինձ պաշտպանեն, բայց երբեք չխափեն ինձ պաշտպանելու համար:
Ես ցանկանում եմ, որ ինձ մոտիկ լինեն, բայց չներխուժեն իմ կյանքի մեջ:
Ես ցանկանում եմ, որ իմանան իմ բոլոր անդուր գծերը և օգնեն փոփոխել դրանք:
Ես ցանկանում եմ, որ իմանան…որ կարող են ինձ վրա հույս դնել:
ՏԵԽՆՈԼՈԳԻԱՅԻ ԱՌԱՋԻՆ ԴԱՍԸ
Իմ առաջին տեխնոլոգիայի դասը շատ հետաքրքիր անցավ:Այդ օրը մենք ինտերնետից ներբեռնեցինք SketchUp ծրագիրը նոտբուկների մեջ: Այդ ծրագրով մենք ստեղծեցինք երկրաչափական պատկերներ`բուրգ,կոն,գունդ,խորանարդ և գլան:Ճիշտ է,ինձ մոտ դեռ լավ չի ստացվում, քանի որ ես այս տարի եմ եկել այս դպրոց ,բայց ես ջանում եմ հասնել բարձրունքների:
ԻՄ ԱՅՍ ՏԱՐՎԱ ԱՄԱՌԱՅԻՆ ԱՐՁԱԿՈՒՐԴԸ (2014թ)
Ես այս տարի շատ լավ անցկացրեցի իմ ամառային արձակուրդը:
Ամռանը ես իմ ընտանիքի հետ գնաց էլ էի Դիլիջան: Այնտեղ բնությունը շատ գեղեցիկ էր: Դիլիջանում ես շատ մոտիկից տեսա մի արծվի: Այն շատ մեծ էր և ես նույնիսկ վախեցա: Ես ու ընտանիքս ,զբոսնելիս անտառով, շատ-շատ մողեսների հանդիպեցինք : Նրանք տարբեր չափերի էին և ամենամեծը , որին ես տեսա, իմ ձեռքի չափ էր: Դիլիջանում մենք զրուցարան գտանք և այնտեղ հանգստացանք ու ճաշեցինք: Երեկոյան մենք վերադարձանք տուն հիացած Դիլիջանի բնությունով:
Մեկ շաբաթ անց մենք որոշեցինք գնալ Սևանա լիճ:Մեզ նաև միացավ իմ հորյեղբոր ընտանիքը:Այնտեղ մենք շատ լավ օրեր անցկացրեցինք: Ես ու իմ քույրերը և եղբայրները ոլեյբոլ և ֆուտբոլ էինք խաղում,լողում էինք լճում և վարում էինք ջրային հեծանիվ: Երեկոյան մենք պատմում էինք հետաքրքիր առակներ,հեքիատներ,պատմվածքներ և իհարկե անեկդոտներ:Սևանա լճում այնքան հետաքրքիր էր անցնում ժամանակը, որ մենք նույնիսկ չզգացինք , թե ինչպես անցավ մեկ շաբաթը:
Մեծ տպավորություններով և հիշողություններով մենք վերադարձանք տուն:
Դանիելյան Յուրի 